Folheto Celebrativo - Missa de Entronização e Coroação Pontifícia ®

 


SANTA MISSA DO 

INÍCIO DO MINISTÉRIO PETRINO 
E IMPOSIÇÃO DA TRIRREGNUM PAPAL 
DE SUA SANTIDADE

BENTO I


 PROCISSÃO
1.  O Santo Padre com os cardeais sai da sacristia da Basílica de São Pedro em direção ao túmulo. Os Cardeais, Bispos e presbíteros aguardam na praça.

2. Acompanham durante a procissão da sacristia da Basílica de São Pedro até ao túmulo somente os cerimoniários, o Cardeal Decano, Vice-Decano e o Proto-Diácono em conjunto com os diáconos. Durante a Procisssão, o Proto-Diácono por três vezes e voltado ao Santo Padre queima uma estopa dizendo:

Cardeal Luciani: Sancte Pater, sic transit gloria mundi!

3. Chegando ao túmulo, o Santo Padre depõe a mitra e a férula, reza um instante em silêncio e, pondo incenso no turíbulo, incensa o túmulo. Enquanto isso, os cerimoniários recolhem as insígnias papais e se formam para a Procissão.

Enquanto isso, canta-se:

TU ES PETRUS
ET SUPER HANC PETRAM ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM
ET PORTÆ INFERI NON PRÆVALEBUNT ADVERSUS EAM.

4. Ao terminar a incensação, o Santo Padre toma a férula e a mitra e sai em direção à Praça de São Pedro com a comitiva.

5. Durante a procissão, cante-se as laudes papais, devem ser cantadas por um e respondidas por todos, esta termina quando o Papa já tenha terminado de incensar o Altar.

LAUDES REGIAE 
CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
EXAUDI, CHRISTE
EXAUDI, CHRISTE

ECCLESIAE SANTAE DEIS ORARIGNORUM FIDES
DETENTI ANIMAS SALUS PERPETUA
REDEMPTOR MUNDI, TU ILLAM ADIUVA
SANCTA MARIA, TU ILLAM ADIUVA
SANCTA MATER ECCLESIAE, TU ILLAM ADIUVA
REGINA APOSTOLORUM, TU ILLAM ADIUVA
SANCTE MICHAEL, GABRIEL ET RAPHAEL, VOS  ILLOS ADIUVATE
SANCTE IOANNES BAPTISTA, TU ILLAM ADIUVA
SANCTE IOSEPH, TU ILLAM ADIUVA
SANCTE IOANNES PAULUS, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE IOANNES BOSCUS, TU ILLOS ADIUVA

BENEDICTUS, SUMMO PONTIFICI IN UNUM POPULOS
DOCTRINA CONGREGANTI CARITATE
PASTORI GRATIA REGIO SEQUENTIA,
SANCTE PETRE, TU ILLUM ADIUVA
SANCTE PAULE, TU ILLUM ADIUVA
SANCTES APOSTOLES, VOS ILLOS ADIUVATE

BENEDICTUS ROMANO EPISCOPO SUCESSORI PETRI,
SUO MINISTERIO QUODIE INAUGURANTI ROMUR
CONCORDIA SPIRITUS ET SOLITITUDO PRO UNIVERSA ECCLESIA 
MAGISTRATIBUS SED DOMINUS PONTIFIBUS DOMIS TU
ORANTIBUS ORDISTE BAPTIES VOTORUM PERPETUA
SANCTI PROTOMARTYRES ROMANI, VOS ILLOS ADIUVATE
OMNES SANCTI POTIFICES ET DOCTORES, VOS ILLOS ADIUVATE

POPULIS CUNCTIS ET OMNIBUS HOMINIBUS BONAE VOLUNTATIS:
PAX A DEO, RERUM UBERTAS MORUMQUE CIVILIUM RECTITUDO.

CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
REGENDO, REX NOSTRAE, REX NOSTRA, GLORIA NOSTRA!
AMEN

Chegando ao altar, todos reverenciam o altar e seguem para seus lugares, somente saúda o altar o Santo Padre e os dois diáconos.

O Santo Padre se oportuno incensa o altar e dirige-se à sua catédra.

SAUDAÇÃO

7. Terminado então o canto, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz enquanto o sacerdote diz:
Pres: In nomine Patris, et Filii, et Spíritus Sancti.
Ass: Amen.

O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o com a seguinte fórmula:
Pres: Pax vobis.
Ass: Et cum spíritu tuo.

O sacerdote, diácono ou outro ministro devidamente preparado poderá, em breves palavras, introduzir os fiéis na missa do dia.

ATO PENITENCIAL

8. Prossegue com o ato penitencial, onde o sacerdote convida o povo à penitência:
Pres: Fratres, agnoscamus peccata nostra, ut apti simus ad sacra mysteria celebranda.

CANTO

SIGNORE, VERO CORPO NATO DA MARIA VIRGINE, ABBI PIETÀ DI NOI.
KYRIE, ELEISON.
              
CRISTO, PANE VIVO DISCESO DAL CIELO PER LA SALVEZZA DEL MONDO, ABBI PIETÀ DI NOI.
CHRISTE, ELEISON

SIGNORE, VIÀTICO DELLA CHIESA PELLEGRINA E PEGO DELLA GLORIA FUTURA, ABBI PIETÀ DI NOI.
KYRIE, ELEISON.

Ao fim, o sacerdote segue com a absolvição sobre o povo:
Pres: Misereatur nostri omnipotens Deus et, dimissis pecatis nostris, perducat nos ad vitam æternam.
Ass: Amen.

RITO DE ENTRONIZAÇÃO

9. O Santo Padre se assenta em seu trono. 

10. Os três cardeais seguintes, aproximam-se dele, de mitra, impõem as mãos sobre sua cabeça e dizem:

Cardeal Luciani: Deus qui adesse non delignaris ubicumque devota mente invocaris, adesto quaesumus invocationibus nostris et huic famulo tuo Benedictus quem ad culmen apostolicum commune iudicium tuae plebis elegit ubertatem supernae benedictionis infunde, ut sentiat se tuo munere ad hunc apicem pervenisse.

Cardeal Ferocci: Réspice, quæsumus; ut, ejus solito per modum amoris, qui effusus est super hunc fámulum tuum Benedictus per gratiam Spiritus Sancti ita ut ab hoc fámulo Dei arcano modo comparuit, qui est caput Ecclesiae nostrae, et confortabatur plenus sit virtus.

Cardeal d'Assisi:
 
Deus qui Apostolum tuum Petrum inter caeteros coapostolos primatum tenere voluisti, eique universae Christianitatis molem superimpostuisti; respice propitius quaesumus hunc famulum tuum Benedictus, quem de humili cathedra violenter sublimatum in thronum eiusdem apostolorum principis sublimamus: ut sicut profectibus tantae dignitatis augetur, ita virtutum meritis cumuletur; quatenus ecclesiasticae universitatis onus, te adiuvante, digne ferat, et a te qui es beatitudo tuorum meritam vicem recipiat.

O Cardeal d'Assisi então coloca o anel no dedo de sua santidade.

11. O cardeal proto-diácono coloca o pálio sobre os seus ombros dizendo:

Cardeal Luciani: Accipe pallium, plenitudinem scilicet pontificalis officii, ad honorem omnipotentis Dei et gloriosissimae Virginis eius genitricis et beatorum apostolorum Petri et Pauli et sanctae Romanae ecclesiae.

12. O Proto-diácono então deve acompanha-lo á Catédra Petrina.

13. O Santo Padre recebe então os cumprimentos por parte do Colégio dos Cardeais, representando todo o Clero e Igreja Universal.

14. Depondo a mitra, o Santo Padre levanta-se e procede a missa.

Pres:
 Gloria in excelsis Deo!
Ass: Et interra paz homínibus bonae voluntátis. Laudamus te, benedicamus te, adoramus te, glorificamus te, gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam, Domine Deus, Rex caeléstis, Deus Pater Omnípotens. Domine Fili Unigenite, Iesu Christe, Domine Deus, Agnus Dei, Filius Patris, qui tollis peccáta mundi, miserére nobis; qui tollis peccáta mundi, suscipe deprecationem nostram. Qui sedes ad déxteram Patris, miserére nobis. Quóniam tu solus Sanctus, tu solos Dominus, tu solus Altíssimus, Iesu Christe, cum Sancto Spíritu; in Glória Dei Patris. Amen.

ORAÇÃO COLETA

15. Pres: OREMUS
O sacerdote abre os braços e diz:
Deus, qui regnum Christi ubique terrarum dilatari providentia mirabili disposuisti, et omnes homines salutaris effici redemptionis participes, praesta, quaesumus, ut Ecclesia tua universale sit salutis sacramentum, et cunctis hominibus reveletur exspectatio gentium et Salvator earum. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
Ass: AMEN.

16. Os leitores, do ambão, dizem as leituras.
O primeiro leitor vai ao ambão e faz a primeira leitura:

PRIMEIRA LEITURA

Leitura do livro do Profeta Isaías.
O espírito do Senhor Deus está sobre mim, porque o Senhor me ungiu; enviou-me para dar a boa-nova aos humildes, curar as feridas da alma, pregar a redenção para os cativos e a liberdade para os que estão presos; para proclamar o tempo da graça do Senhor e o dia da vingança do nosso Deus; para consolar todos os que choram, apara reservar e dar aos que sofrem por Sião uma coroa, em vez de cinza, o óleo da alegria, em vez da aflição. Vós sois os sacerdotes do Senhor, chamados 'ministros de nosso Deus'. Eu os recompensarei por suas obras segundo a verdade, e farei com eles uma aliança perpétua. Sua descendência será conhecida entre as nações, e seus filhos se fixarão no meio dos povos; quem os vir há de reconhecê-los como descendentes abençoados por Deus.

Leitor: VERBUM DOMINI.
Ass: DEO GRATIAS.

SALMO RESPONSORIAL

17. O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.

SOLO: MAGNIFICAVIT DOMINUS FACERE NOBISCUM; FACTI SUMUS LAETANTES.
TODOS: MAGNIFICAVIT DOMINUS FACERE NOBISCUM; FACTI SUMUS LAETANTES.

SOLO: CANTAI AO SENHOR DEUS 
UM CANTO NOVO PORQUE ELE FEZ PRODÍGIOS.
SUA MÃO E SEU BRAÇO FORTE 
E SANTO ALCANÇARAM-LHE A VITÓRIA.

SOLO: O SENHOR FEZ CONHECER 
A SALVAÇÃO E ÀS NAÇÕES, SUA JUSTIÇA.
RECORDOU O SEU AMOR SEMPRE FIEL 
PELA CASA DE ISRAEL.

SOLO: OS CONFINS DO UNIVERSO CONTEMPLARAM
A SALVAÇÃO DO NOSSO DEUS.
ACLAMAI AO SENHOR DEUS, 
Ó TERRA INTEIRA, ALEGRAI-VOS E EXULTAI.

SEGUNDA LEITURA

Leitura da primeira epístola de Pedro.
Cheguem-se a Cristo, que é a rocha viva, rejeitada, na verdade, pelos homens, mas de grande valor para Deus que a escolheu. Vocês também se tornaram pedras vivas, para Deus usar na edificação da sua casa espiritual. E são seus santos sacerdotes para através de Jesus Cristo lhe apresentar ofertas que lhe agradam. Como a Escritura o declara: Eis que ponho em Sião a principal pedra da construção, pedra de muito valor, cuidadosamente escolhida. Quem nela crer não será decepcionado. Sim, ele é, para vocês que creem, algo de muito precioso; mas para os que o rejeitam, então: A mesma pedra que foi rejeitada pelos construtores se tornou a pedra principal do edifício. E as Escrituras dizem também noutra parte: Ele é a pedra em que alguns tropeçarão, e a rocha que os fará cair. Eles tropeçam porque não dão ouvidos à palavra de Deus, nem lhe obedecem, e assim terão o fim para que foram destinados. Mas vocês são uma família escolhida por Deus, são sacerdotes ao serviço do Rei, são uma nação santa, são um povo que Deus adquiriu para que possam mostrar aos outros a grandeza de Deus que vos chamou das trevas para a sua maravilhosa luz.

Leitor: VERBUM DOMINI.
Ass: DEO GRATIAS.

ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO

18. Segue-se o Aleluia ou outro cântico apropiado para o tempo litúrgico.

ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA!
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA!

TU ÉS PETRUS, ET SUPER HANC PETRAM 
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM,
ET PORTÆ INFERI NON 
PRÆVALEBUNT ADVERSUS EAM.

Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác: Da mihi benedictionem tuam.

O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
Diác: Amen

19. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:

Proclamante: DOMINUS VOBISCUM
Ass: ET CUM SPIRITU TUO

O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Proclamante: LECTIO SANCTI EVANGELII SECUNDUM MATEUM.
Ass: GLORIA TIBI, DOMINE.

Neste momento o que irá proclamar incensa o livro dos evangelhos e logo posteriormente, proclama-o.

Chegando ao território de Cesaréia de Filipe, Jesus perguntou a seus discípulos: No dizer do povo, quem é o Filho do Homem? Responderam: Uns dizem que é João Batista; outros, Elias; outros, Jeremias ou um dos profetas. Disse-lhes Jesus: E vós quem dizeis que eu sou? Simão Pedro respondeu: Tu és o Cristo, o Filho de Deus vivo! Jesus então lhe disse: Feliz és, Simão, filho de Jonas, porque não foi a carne nem o sangue que te revelou isto, mas meu Pai que está nos céus. E eu te declaro: tu és Pedro, e sobre esta pedra edificarei a minha Igreja; as portas do inferno não prevalecerão contra ela. Eu te darei as chaves do Reino dos céus: tudo o que ligares na terra será ligado nos céus, e tudo o que desligares na terra será desligado nos céus. Depois, ordenou aos seus discípulos que não dissessem a ninguém que ele era o Cristo.

Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: VERBUM DOMINI
Ass: LAUS TIBI, CHRISTE

HOMILIA

20. Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.

PROFISSÃO DE FÉ

21. Terminada a homilia, seja feita, quando prescrita, uma das seguintes profissões de fé:

CANTO

Pres: Credo in unum Deum,
Ass: Patrem Omnipotentem, Factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium. Et in unum Dominum, Iesum Christum, Filium Dei Unigenitum, et ex Patre natum ante omnia saecula. Deum de Deo, Lumen de Lumine, Deum Verum de Deo Vero, genitum, non factum, consubstantialem Patri: per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines et propter nostramsalutem descendit de Caelis. Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine, et homo factus est. Crucifixus etiam pro nobis sub Pontio Pilato; passus et sepultus est, et resurrexit tertia die, secundum scripturas, et ascendit in Caelum, sedet ad dexteram Patris. Et iterum venturus est cum Glória, iudicare vivos et mortuos, cuius regni non erit finis. Et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem: qui ex Patre Filioque procedit. Qui cum Patre et Filio simul Adoratur et Conglorificatur: qui locutus est per Prophetas. Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem peccatorum. Et expecto resurrectionem mortuorum, et vitam venturi saeculi. Amen.

OFERTÓRIO

22. O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus panem, quem tibi offérimus, fructum terræ et óperis mánuum hóminum: ex quo nobis fiet panis vitæ.

Em seguida, coloca a patena com o pão sobre o corporal. O diácono ou o sacerdote derrama vinho e um pouco d´água no cálice, rezando em silêncio:

Per huius aquæ et vini mystérium eius efficiámur divinitátis consórtes,
qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est particeps.

Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus vinum, quod tibi offérimus, fructum vitis et óperis mánuum hóminum, ex quo nobis fiet potus spiritális.

O sacerdote, inclinado, reza em silêncio:
In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine;
et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.

Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.

O sacerdote, em pé ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea, et a peccáto meo munda me.

ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS

23. No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres:  Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotem.
Ass: Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totius que Ecclesiae suae sanctae.


ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS

Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas;
Pres: Plebis tibi sacratae respice munera, misericors Deus, et per huius sacramenti virtutem concede, ut credentium in te multitudo genus electum, regale sacerdotium, gens sancta, populus acquisitionis tibi iugiter efficiatur. Per Christum Dominum nostrum.
Ass: Amen.

PREFÁCIO DOS PASTORES

24. Começando a Oração Eucarística, os concelebrantes se aproximam do altar, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Sursum corda.
Ass: Habemus ad Dominum.

O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass: Dignum et iustum est.

25. O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres: Et factum est, necesse est et aequum et iustum est, aequum et salutare, gratias ago tibi semper et ubique, Domine, sancte Pater, omnipotens aeterne Deus: per Christum Dominum nostrum. Volebat in occursum rursus in sanguine tuo ex gratia Filii et Spiritus sancti, et per peccatum filios dispersit. Ecclesiae tuae: congregentur ad unitatis et Trinitatis est, quoniam mundi corpus Christi, et templum Spiritus sancti in gloria vestra sapientia. Ad turbas et laudabilis, et gloriósus, et bonitas tua praedicate, dicens una voce:

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dominus Deus Sabaoth! Pleni sunt Caeli et Terra Gloria Tua.
Hosanna in excelsis! Benedictus qui venit in Nomine Domini. Hosanna in excelsis!



ORAÇÃO EUCARÍSTICA II

102. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Vere Sanctus es, Dómine, fons omnis sanctitátis.
103. Une as mãos e as estende sobre as oferendas, dizendo:
Haec ergo dona, quaesumus, Spíritus tui rore sanctífica,
une as mãos e traça o sinal da cruz sobre o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
ut nobis Corpus et + Sanguis fiant Dómini nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos.

104. Nas fórmulas que se seguem, as palavras do Senhor sejam proferidas de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres: Qui cum Passióni voluntárie traderétur, accipit panem,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accépit panem et grátias agens fregit, dedítque discípulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo genuflexão para adorá-la.

105. Então prossegue:
Pres: Símili modo, postquam cenátum est,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accípiens et cálicem íterum tibi grátias agens dedit discípulis suis.
Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal, e faz a genuflexão para adorá-lo.

106. Em seguida, diz:
Pres: Mystérium fídei.
O povo aclama:
Ass: Salvátor mundi, salva nos, qui per crucem et resurrectiónem tuam liberásti nos.

107. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Mémores ígitur mortis et resurrectiónis eius, tibi, Dómine, panem vitae et cálicem salútis offérimus, grátias agéntes quia nos dignos habuísti astáre coram te et tibi ministráre. Et súpplices deprecámur ut Córporis et Sánguinis Christi partícipes a Spíritu Sancto congregémur in unum.

1C: Recordáre, Dómine, Ecclésiae tuae toto orbe diffúsae, ut eam in caritáte perfícias una cum Papa nostro Benedictus et univérso clero.

2C: Meménto étiam fratrum nostrórum, qui in spe resurrectiónis dormiérunt, omniúmque in tua miseratióne defunctórum, et eos in lumen vultus tui admítte.

3C: Omnium nostrum, quaesumus, miserére, ut cum beáta Dei Genetríce Vírgine María, beátis Apóstolis et ómnibus Sanctis, qui tibi a saeculo placuérunt, aetérnae vitae mereámur esse consórtes, et te laudémus et glorificémus iungit manus per Fílium tuum Iesum Christum.

108. Ergue o cálice e a patena com hóstia, dizendo:
Pres: Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipoténti, in unitáte Spíritus Sancti, omnis honor et glória per ómnia saecula saeculórum.
Ass: Amen!

RITO DA COMUNHÃO

41. Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres:  PRAECEPTIS SALUTARIBUS MONITI, ET DIVINA INSTITUTIONE FORMATI, AUDEMUS DICERE:

PATER NOSTER, QUI ES IN CAELIS: SANCTIFICETUR NOMEN TUUM; ADVENIAT REGNUM TUUM; FIAT VOLUNTAS TUA, SICUT IN CAELO, ET IN TERRA. PANEM NOSTRUM COTIDIANUM DA NOBIS HODIE; ET DIMITTE NOBIS DEBITA NOSTRA, SICUT ET NOS DIMITTIMUS DEBITORIBUS NOSTRIS: ET NE NOS INDUCAS IN TENTATIONEM; SED LIBERA NOS A MALO.

42. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres: Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi: exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria in saecula.

ORAÇÃO PELA PAZ

43. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres: Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam paceficare et coadunare digneris.
O povo responde:
Ass: Amen.

44.O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres: Pax Domini sit semper vobiscum.
O povo responde:
Ass: Et cum spiritu tuo.

FRAÇÃO DO PÃO

45. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Hanc autem unionem ad corpus et sanguinem Iesu Christi Domini nostri, in nobis accipimus, serve nos ad vitam aeternam.

ORAÇÃO

AGNUS DEI QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI QUI TOLLIS PECCÀTA MUNDI,
DONA NOBIS PACEM.

Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.

46. O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Domine Jesu Christe, corpus et sanguinem tuum ego accipere, non propter tonem, sed fidem Ecclesiae; sed, propter bonitatem tuam, medicina autem alimenta, et quibus in vita mea.

47. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi. Beati qui ad cenam Agni vocati sunt.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass: Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima me

COMUNHÃO

48. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Corpo de Cristo.

Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Ab Sanguis Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Sangue de Cristo.

49. Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.

50. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.


CANTO DE COMUNHÃO
AVE VERUM CORPUS NATUM 
DE MARIA VIRGINE
VERE PASSUM, 
IMMOLATUM IN CRUCE PRO HOMINE
CUIUS LATUS PERFORATUM 
UNDA FLUXIT ET SANGUINE
ESTO NOBIS PRAEGUSTATUM 
MORTIS IN EXAMINE
O IESU DULCIS, 
O IESU PIE, 
O IESU FILI MARIAE.

51. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Jube, Domine, ut servare possimus ex pura est cor nostrum quod suscepit oris. Et turn hoc munus nobis remédium sempitérnum.

52. O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.

ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO

53. De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres: OREMUS.
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração: 
Deus, qui tuis Ecclesiam iugiter pascis et roboras sacramentis, concede nobis mensa cælesti refectis, ut, caritatis tuæ documentis obsequendo, fermentum vivificans et salutis instrumentum humáno efficiamur consortio. Per Christum Dominum nostrum.
Ao terminar, o povo aclama:
Ass: AMEN.

PROCISSÃO À SACADA

O Santo Padre se dirige ao altar e o oscula.

Os presbíteros, bispos, arcebispos e todo o povo de Deus permanece em seus lugares.

Os cardeais, diáconos, os cerimoniários e o papa se dirigem a sacada.

O Santo Padre depõe a dalmática e a casula, paramentando-se com estola e capa. 

O proto-diácono, caso ainda não esteja, retira a casula e veste a dalmática.

Na sacada central adentra unicamente o Santo Padre com seus dois diáconos, seus dois cerimoniários principais e o proto-diácono. Nas sacadas laterais se organizam os demais.

COROAÇÃO

54. O Santo Padre se assenta, o Proto-Diácono aproxima-se e impõe nele a tiara enquanto diz:
Cardeal Luciani: Accipe tiaram tribus coronis ornatam, et scias te esse Patrem Principum et Regnum, Pastorem Orbis in terra, in terra Vicarium Salvatoris Nostri Jesu Christi, cui est honor et gloria in saecula saeculorum. Amen.

BÊNÇÃO URBI ET ORBI

55. Segue-se o rito de despedida. O sacerdote abrindo os braços, saúda o povo:
Pres: Dominus vobiscum.
O povo responde:
Ass: Et cum spiritu tuo.

Pres: Sancti Apostoli Petrus et Paulus: de quorum potestate et auctoritate confidimus ipsi intercedant pro nobis ad Dominum.
Ass: Amen.

Pres: Precibus et meritis beatæ Mariae semper Virginis, beati Michaelis Archangeli, beati Ioannis Baptistæ, et sanctorum Apostolorum Petri et Pauli et omnium Sanctorum misereatur vestri omnipotens Deus; et dimissis omnibus peccatis vestris, perducat vos Iesus Christus ad vitam æternam.
Ass: Amen.

Pres: Indulgentiam, absolutionem et remissionem omnium peccatorum vestrorum, spatium verae et fructuosae poenitentiæ, cor semper penitens, et emendationem vitae, gratiam et consolationem Sancti Spiritus; et finalem perseverantiam in bonis operibus tribuat vobis omnipotens et misericors Dominus.
Ass: Amen.

Pres: Et benedictio Dei omnipotentis, Patris et Filii et Spiritus Sancti descendat super vos et maneat semper.
Ass: Amen.

56. Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Ite missa est.
O povo responde:
Ass: Deo gratias.

57. Neste momento o celebrante beija o altar, e todos voltam-se à Imagem de Nossa Senhora enquanto se canta a ''Antífonia Mariana'':

ANTÍFONIA MARIANA
SALVE, REGINA, MATER MISERICORDIAE, VITA, DULCEDO, ET SPES NOSTRA, SALVE.
AD TE CLAMAMUS, EXSULES FILII HEVAE, AD TE SUSPIRAMUS, GEMENTES ET FLENTES IN HAC LACRIMARUM VALLE.
EIA, ERGO, ADVOCATA NOSTRA, ILLOS TUOS MISERICORDES OCULOS AD NOS CONVERTE;
ET JESUM, BENEDICTUM FRUCTUM VENTRIS TUI,
NOBIS POST HOC EXILIUM OSTENDE.
O CLEMENS, O PIA, O DULCIS VIRGO MARIA.
ORA PRO NOBIS SANCTA DEI GENETRIX.
UT DIGNI EFFICIAMUR PROMISSIONIBUS CHRISTI.

58. Feita a devida reverência, retira-se com os ministros.
Postagem Anterior Próxima Postagem